16-02-2007 «Η πρόβα»

Όλος ο Φεβρουάριος ήταν μια μεγάλη προετοιμασία, εδώ στην Βραζιλία, για το καρναβάλι. Ο κόσμος για το μόνο που μίλαγε ήταν για το καρναβάλι ... ακόμα και εγώ είχα αγοράσει εισιτήρια για να δω το καρναβάλι από κοντά στο Σαμποδρόμιο του Αγίου Παύλου ... ναι καλά διαβάσατε ... υπάρχουν ειδικά στάδια για την Σάμπα και για το καρναβάλι. Θα σας πω περισσότερα στο επόμενο ποστ μου για αυτό το στάδιο.

Συνολικά είχα πάρει 4 εισιτήρια, 2 για εμένα και την Σιλβάνα, 1 για τον κολλητό μου τον Χρήστο που ήταν να έρθει αλλά δεν τα κατάφερε και άλλο ένα για την μητέρα της Σιλβάνας που τόσο πολύ αγαπάει την σάμπα αλλά ποτέ στην ζωή της δεν είχε πάει να δει την παρέλαση του καρναβαλιού από κοντά και ήθελα να της δώσω αυτή την χαρά ... όπως και έγινε.

Την Παρασκευή πριν από το καρναβάλι στις 16/02 αποφασίσαμε να πάμε να δούμε την τελική πρόβα μιας από τις σχολές που θα έπαιρνε μέρος στην παρέλαση. Για αυτούς που δεν γνωρίζουν υπάρχουν σχολές Σάμπα που είναι κάτι σαν τις αθλητικές ομάδες που έχουμε στην Ελλάδα, με χιλιάδες οπαδούς αλλά και χορευτές!

Εκείνο το βράδυ, μαζί με κάτι φίλους της Σιλβάνα, πήγαμε στο μέρος που θα γινότανε η πρόβα. Δεν ξέρω τι ακριβός περίμενα να σας πω την αλήθεια ... σίγουρα περίμενα κόσμο, όχι όμως τον αριθμό που «βρήκα».

Το μέρος ... ο χώρος κάτω από μια ... γέφυρα! Ένας πολύ μεγάλος χώρος που για στέγη είχε την γέφυρα και γύρω γύρω είχανε χτίσει τοίχους, από μέσα ακουγότανε δυνατή ρυθμική μουσική, πληρώσαμε στην είσοδο και μπήκαμε μέσα.

Παντού υπήρχε κόσμος, σε μια άκρη του χώρου υπήρχανε μαζεμένα κάπου 50 άτομα που κρατούσανε από ταμπούρλα, ντραμς μέχρι τουμπερλέκια! Όλοι μαζί παίζανε στον ίδιο ρυθμό και ο ήχος ήταν πραγματικά εκκωφαντικός ... λίγο παραπέρα και απέναντι από εκεί που στεκόμασταν πάνω σε ένα ... μπαλκόνι ήταν μια μπάντα με κάτι τραγουδιστές που με δυσκολία άκουγες τις φωνές τους μέσα από το «όργιο» των ρυθμικών ... ταμ ταμ ...

Ο ήχος που έβγαινε ήταν πολύ ρυθμικός και σε «ανάγκαζε» να κουνηθείς και εσύ .... μπόρεσα ξεκάθαρα να διακρίνω τις Αφρικανικές καταβολές της Σάμπα αλλά και της όλης κουλτούρας του Βραζιλιάνικου καρναβαλιού. Ήταν μια ωραία εμπειρία αν και λίγο κουραστική ... ειδικά για τα αυτιά μου!

Ο κόσμος χόρευε στον ρυθμό και έκανε κύκλους στην φορά του ρολογιού ... όλοι μαζί χορεύανε οργανωμένοι σε άτυπα γκρουπ ακολουθώντας ο ένας τον άλλον.

Τα υπόλοιπα θα τα δείτε από μόνοι σας στις φωτογραφίες μου.